Kunst van Simon Pasini
Simon Pasini vangt en fixeert het licht
‘De kleur smukt het schilderij op, doch is er slechts de kamenier van,’ constateerde de Franse schilder Ingres (1780 – 1867). Hij was zich er als geen ander van bewust dat kunstenaars kleur nooit op de koop toe krijgen. Sterker nog: zonder kleur blijft er van een schilderij doorgaans niet veel meer over. Oude meesters die het clair-obscur in hun schilderijen sublimeerden, wisten dat al en hedendaagse schilders zijn in dezen schatplichtig aan hun illustere voorgangers.
De Italiaanse schilder Simon Pasini is zo’n hedendaagse kunstenaar die graag op de schouders van gerenommeerde oude meesters gaat staan om beter zicht te krijgen op de onbegrensde mogelijkheden van schilderkunst. In zijn schilderijen van interieurs en stadsgezichten vangt hij op magistrale wijze het licht, zoals beroemde voorgangers (onder wie de grote Venetianen Giorgione, Titiaan en Veronese) dat ook deden. Met zijn werkwijze onderstreept de begenadigde schilder dat hij klassiek geschoold is en de fresco-techniek optimaal beheerst. Hoewel zijn werk ondenkbaar is zonder de verworvenheden die de schilderkunst door de eeuwen heen heeft opgeleverd, is het toch in alle opzichten eigentijds.
Simon Pasini zou alles kunnen schilderen wat zich aandient, maar heeft een sterke voorkeur voor interieurs en taferelen waarin mensen voorkomen zonder dat ze zich daarvan bewust lijken te zijn. Ze gaan volledig op in hun dagelijkse bezigheden. Maar ondanks hun onopvallende verschijning zijn ze van levensbelang voor de vitaliteit en sfeer van de impressies. In de belevingswereld van Pasini fungeren ze als katalysator die het kortstondige moment fixeren, bevriezen of verduurzamen. Voor de schilder zijn mensen en andere beeldelementen (zoals een gevel, een natte straat, marktkramen, een raam of tafel in een café) onmisbare schakels die het clair-obscur in zijn schilderijen te sublimeren.
Vaak verkiest Pasini de gedempte toon. Zijn schilderijen vallen op door de bijzondere keuzes die hij maakt op het gebied van compositie, toonzetting, perspectief en atmosferische omstandigheden. Zo zoomt hij in één van zijn recente schilderijen in op een lichtplek op de vloer van een café. De mensen die aan tafeltjes rondom die vlek zitten verdwijnen gedeeltelijk uit het beeld. Ze zijn maar voor een deel te zien, alsof het gaat om een snapshot, gemaakt door een fotograaf die niet correct heeft ingezoomd op de personen in het café. Met deze ongebruikelijke aanpak benadrukt de kunstenaar dat hij vooral geïnteresseerd is in alles wat dreigt te verdwijnen en in de tijdelijkheid en vergankelijkheid van ons bestaan. Met opzet creëert hij open ruimte in de compositie, waardoor mensfiguren en voorwerpen uit het centrum van de compositie verdwijnen. De lege ruimte die zodoende ontstaat in de voorstelling onderstreept zijn fascinatie voor alles wat schijnbaar onbetekenend is, zoals lege plekken en nietige details.
Het gewaagde perspectief en de ondogmatische benadering van de compositie zijn kenmerkend voor de imponerende, vindingrijke en eigenzinnige werkwijze van Pasini. In zijn schilderijen zoomt hij niet in op voorspelbare schoonheid, maar focust hij juist op de rommel en het afval op een binnenplaats of op lelijke bovengrondse kabels en leidingen die het straatbeeld ontsieren. Daarmee benadrukt hij het tijdelijke en vluchtige karakter van de door hem geregistreerde waarnemingen, alsof alles in zijn schilderijen op toeval of intuïtie berust. Toch is over elk minutieus detail en over elk schilderkunstig gebaar zorgvuldig nagedacht. Elke penseelstreek is gewikt en gewogen. De aandacht en toewijding en het technische raffinement van de schilder garanderen taferelen waarin schoonheid en verstilling samenvallen, waardoor je als kijker je adem inhoudt om de sfeer niet te verstoren en in een ultieme poging om het ‘bevroren moment’ zo lang mogelijk te laten voortbestaan.
De toonzetting in zijn schilderijen is voor Simon Pasini van groot belang. De zinderende hitte in ‘San Marcellino’, het mediterrane licht dat gaatjes prikt in een schaduwrijk bladerdak, een zonovergoten Venetiaans terras, marktkramen die baden in zonlicht, mensen die zich op een terras koesteren in de schaduw van een eeuwenoude boom, de temperamentvolle gloed van een okerkleurige gevel, maar ook het Hollandse grijs van een druilerige dag waar de avondschemer valt (‘Amsterdam CS’) onderstrepen dat in de schilderkunst van Pasini de werkelijkheid wordt gefilterd door een ragfijne, transparante sluier of door een omfloerste toonzetting die alles zachter en intiemer maakt. Die sublimatie van concrete waarnemingen en gewaarwordingen hangt nauw samen met de gelaagde en transparante schildertrant die bepalend is voor het eindresultaat. Soms zijn de taferelen panoramisch. In andere gevallen houdt de schilder de voorstelling juist klein en intiem, maar altijd worden de concrete waarneming en de harde of kille werkelijkheid getransformeerd tot een harmonieuze impressie die de intimiteit van zijn innerlijke belevingswereld reflecteert.
Simon Pasini haalt het maximale rendement uit de beeldmiddelen. Hij geeft warmte aan verf, kleur en licht en creëert zodoende een nieuwe en oorspronkelijke werkelijkheid, die nog niet bestond voordat hij die in zijn kunst ontsloot. Opvallend is dat hij geen lijnen schildert maar vage contouren die een denkbeeldige werkelijkheid weergeven waarin weemoed en verlangen overheersen en waarin het ‘carpe diem’ principe toonaangevend is. De kunstenaar vertaalt zijn persoonlijke gemoedstoestanden in eigentijdse schilderkunst waarin de scheidslijn tussen vorm en materie vervaagt. Hij modelleert licht en kleur en zet de werkelijkheid naar zijn hand. De gelaagde schildertrant hangt samen met de interactie tussen de verschillende beeldbepalende elementen en met de dialoog tussen de schilder en de materie.
Zo ontstaan interieurbeelden, straattaferelen en stadsgezichten die zijn ondergedompeld in diffuus licht, waarbij enerverende clair-obscur effecten voor kleur- en lichtsensaties zorgen. Op zijn eigen, onnavolgbare manier schept de kunstenaar een poëtische wereld waarin afwisselend omfloerste of evocatieve, temperamentvolle of verstilde indrukken accenten overheersen. Elk schilderij afzonderlijk is een momentopname waarin persoonlijke waarnemingen en gewaarwordingen gesublimeerd en verduurzaamd zijn tot tijdloze en unieke ervaringen, zodat de tijd stil valt en het leven even een pas op de plaats maakt.
Wim van der Beek
schrijver/kunstrecensent
curator hedendaagse kunst
Simon Pasini
De Internationaal beroemde kunstenaar Simon Pasini heeft een klassieke schilder opleiding gevolgd. Zijn olieverf Schilderijen hebben altijd een erg bijzondere en realistische licht inval wat Simon typeert. Zijn olieverf Schilderijen zijn Nationaal als Internationaal zeer geliefd en dit gaat alleen maar groeien door zijn jonge leeftijd!
Plan uw privé bezoek
Wij bieden u graag de mogelijkheid om privé, zonder andere bezoekers, de werken van Simon Pasini en Anke Birnie in onze galerie (binnen 1 uur van Amsterdam) te bekijken.
Kunstcriticus Wim van der Beek over Simon Pasini
‘De kleur smukt het schilderij op, doch is er slechts de kamenier van,’ constateerde de Franse schilder Ingres (1780 – 1867). Hij was zich er als geen ander van bewust dat kunstenaars kleur nooit op de koop toe krijgen. Sterker nog: zonder kleur blijft er van een schilderij doorgaans niet veel meer over. Oude meesters die het clair-obscur in hun schilderijen sublimeerden, wisten dat al en hedendaagse schilders zijn in dezen schatplichtig aan hun illustere voorgangers.
De Italiaanse schilder Simon Pasini is zo’n hedendaagse kunstenaar die graag op de schouders van gerenommeerde oude meesters gaat staan om beter zicht te krijgen op de onbegrensde mogelijkheden van schilderkunst. In zijn schilderijen van interieurs en stadsgezichten vangt hij op magistrale wijze het licht, zoals beroemde voorgangers (onder wie de grote Venetianen Giorgione, Titiaan en Veronese) dat ook deden. Met zijn werkwijze onderstreept de begenadigde schilder dat hij klassiek geschoold is en de fresco-techniek optimaal beheerst. Hoewel zijn werk ondenkbaar is zonder de verworvenheden die de schilderkunst door de eeuwen heen heeft opgeleverd, is het toch in alle opzichten eigentijds.
Simon Pasini zou alles kunnen schilderen wat zich aandient, maar heeft een sterke voorkeur voor interieurs en taferelen waarin mensen voorkomen zonder dat ze zich daarvan bewust lijken te zijn. Ze gaan volledig op in hun dagelijkse bezigheden. Maar ondanks hun onopvallende verschijning zijn ze van levensbelang voor de vitaliteit en sfeer van de impressies. In de belevingswereld van Pasini fungeren ze als katalysator die het kortstondige moment fixeren, bevriezen of verduurzamen. Voor de schilder zijn mensen en andere beeldelementen (zoals een gevel, een natte straat, marktkramen, een raam of tafel in een café) onmisbare schakels die het clair-obscur in zijn schilderijen te sublimeren. Lees meer >
Kunst zoeken